احسان شریعتی
تا هنگامی که سمپوزیوم «اكنون، ما و شريعتی» (برغم داشتن مجوز رسمی از «فرمانداری»)، در عمل اجازهٔ برگزاری نیافته، «ما» در حال و مرحلهٔ تعلیق، چندی تعویق، اندی تعطیل، و بناگزیر در مرزِ مجاز و نامجاز بسرمیبریم.
و البته در این ایام، نشریهٔ مجازی که مردم میتوانند هر روز بر کیوسکهای شهر بینند، همانیاست که در آن، زیر عکس شریعتی، اندیشه و راه وی مورد «مهرورزی» قرار گرفته است!
بههر روی، موقعیت پیشآمده نشان میدهد که شرایط امکان گفتمان «نوشریعتی» هنوز فراهم نیآمده است؛ زیرا و ازجمله و از همه موانع مهمتر، این واقعیت که یادِ شریعتی چنان زنده و ماندگار است، کنش و واکنش، مهر و کین میآفریند، که خودِ وی «اجازهٔ» نوبازسازی را به «ما» نمیدهد!
در چنین شرایطی، و تا اطلاع ثانوی، یعنی تا هنگام برگزاری عملی چنین سمپوزیومی (درون پارادایمی)، برای بررسی آراء و ابعادِ گفتمانِ «شریعتیِ از نو» (اگر نخواهیم اصطلاح «نوشریعتی» را بهکارگیریم)، بناگریز، با انواع روایتها، حکایتها، و شکایتهای انتقادی-اعتراضی از وی (له و علیه) روبرو خواهیم بود.
و این بیتردید، پیشنیاز و درآمدِ خوششگونی است برای آغازی دیگر در راهِ بازشناسی و شناساییِ اندیشه، روش، و منشی همواره و همچنان در موقعیتی مرزی، میان مجاز و نامجاز...
... و میراثی که هماره راستین و اصیل، یعنی نو، زنده و بروز، خواهد پایید، و هیچگاه بدل به سوژهای مُرده، آکادمیک، آرشیوی، و..، بویژه «بهداشتی» نخواهد شد!
ا.ش.، در آستانهٔ ۳۰ تیر ۱۳۹۶
- منبع: کانال تلگرامی احسان شریعتی